ibunton mo lang sa bola ng bilyar

isa na namang nakapanlulumong eksaminasyon ang natapos kanina, at heto lang ang masasabi ko...

takteng calculus yan! ang hirap! T_T

...kaya naman naisipan namin nila wiggy na maglaro ng billiards tutal maglalaro naman ng dota yoong mga kasama ko (patatas).

nakasalubong namin sila peggy at montemayor, at sabi nila, go na go din sila sa paglalaro ng billiards, kaya naman kumaripas na kami ng lakad papuntang noda's cuisine.

salamat sa mga kalaro ko kanina (masaya):

-montemayor - "mr. hustler" ('di daw marunong oh! grr :D)

-peggy - "mr. smooth" (gusto mo talaga laging swabeh eh! :D)

-wiggy- "wiggy is his name, billiards is his game" (adik na :D)

-avis- "avis novice" (umalis din agad at sumunod sa pagdodota :D)

talagang ganyan ang buhay, kapag may nangyaring negatibo, mag-isip ka lang ng BAGAY at HINDI ng TAO na pwede mong pagbuntunan ng inis/galit. :D

"ibunton mo lang sa bola ng bilyar ang inis mo, alam kong wala kang sagot sa #1 kaya go sayo na yang dilaw."

-Anonymous

...pero noong dumating siya, nawala na ang inis ko ^^,

(one is the lonliest number...sabi nila)

TACSIYAPO!!!!!!!

dionglay and the knights of the elliptical (??) table

bago ko mabuo si "dino", ang aking bagong "3D puzzle" pet, ay NAPASUBO ako sa isang matinding labanan kasama ang limang knights of the oblong table.

dino, the green dinosaur. ang aking 3d puzzle pet

habang bumaba ako ng hagdan (mga tol, SLOW-MO to, cue: LACRIMOSA)

nakita ko na agad ang mga knights. makikisig, malalaki ang katawan (pero walang abs), puro tatoo, at higit sa lahat walang t-shirt, puros nakatop-less (maliban sa mga babaeng knight [anong feminine ng knight? hindi ko alam eh]).

ang mga knights:

- Sir Don
- Sir "kapatid ni Don" 1
- Sir "kapatid ni Don" 2
- Lady Ayee
- Lady "mother nila"

sila ang mga kasama ko sa oblong table, hindi para magmeeting, o magplano ng kung ano-anong pagsalakay. kundi ang KUMAIN. Ow em gi.

"angelo, pumunta ka na muna sa baba at kumain nagluto si kuya"

ito ang narinig ko bago ako mapasubo sa isang labanan. siyempre, tuwang-tuwa naman ako dahil may nag-alok sa akin. at hindi naman ako tumatanggi sa grasya.

masarap ang ulam, ginataang isda. yum yum yum yum. nakakatakam.

unang lapa: (ako ay kumakain habang sila ay kumakain)

Lady"mother nila": sige lang angelo, kuha ka lang ng maraming kanin, marami namang ulam, pabayaan mo sila

pangalawang lapa: (ayoko na eh, nilagyan pa ng kanin!)

angelo: ay ayoko na po, busog na po ako. salamat po.

Lady "mother nila": eeeeeh, walang busog busog 'eto pa ang kanin.

Lady Ayee: baka hindi niya maubos 'yan

pangatlong lapa: (tapos na ba?)

Lady "mother nila": hoy Sir Don, mahiya ka naman, ibigay mo yan kay angelo.

Sir Don: sige, bibili nalang ako.

angelo: busog na po ako (pagmamakaawa mode)

pangapat na lapa:(kailangan ko na ng panulak!)

angelo: ayoko na po, busog na po talaga ako, laki na po ng tiyan ko.

*nagtawanan
*kinuha ang malaking gatorade at uminom
*Sir "kapatid ni Don" 1 at Sir "kapatid ni Don" 2, patuloy lang sa paglapa, walang imik imik. :D

angelo: akyat na po muna ako.

at sa wakas, natapos din ang isang matinding lapaan. busog na busog na busog na busog na ako.

pagkatapos naman ng isang labanan, yehey, saka ko nabuo si dino, :D

dc hmpf, pero...

ako yoong taong hindi sumusuko agad..

sa lovelife, sa pagbawi sa grades, sa lahat ng bagay....at kahit na mapa-minesweeper pa!!!!

(wooo, kaya pa, subok ulit)



(sayang, sayang na sayang)

(bakit laging sayang?)

(waaaa, dedo na naman! sige lang. go lang ng go)

(waaaaaah, lagi nalang akong binibitin!!!!)

pero dahil sa tao lang ako.... paminsan minsan hindi ko rin napipigilan na sabihing...








dot dot dot

ang minesweeper, hindi lang yan basta laro. para yang isang joke na may double meaning. pede rin natin malaman kung ga'no ba kahaba ang ating pasensya at kung ga'no ba katagal ang itatagal natin.

kung alam mong may anim (6) na bombang nakapaligid, i-ki-click mo pa ba ung mga katabi nitong boxes? o hahanap ka ng ibang way para makalusot?

kung isa (1) lang? xempre hindi ka masayadong matatakot. magttry ka pa rin na mag-click ng katabi nitong box, kahit isa lang.

nagegets nyo ba? hahahaha :D

ang daming challenges ngayon ah. wuuu, lalo na at malapit na ang march (magbabakasyon na, sa'n kaya maganda? sa manila o sa laguna?) tinatamad na ako sa manila. hahaha

hulaan niyo kung nakailang oras ako sa paglalaro ng minesweeper T_T

laugh laugh laugh laugh

woah! kagulat!

salamat sa mga kasama ko kanina (masaya):

-kenneth (kasama ang gf)
-baretto (late pa rin)
-gab k. (nahulog sa swing! ok lang yan :D)
-avis (mula sa taguig)
-ronald (napa-WTF nang malamang wala ng laro)
-gian (bonding moments)
-coach peggy (coach na coach na talaga)
-maricar (kausap si bucao sa phone, mahigit isang oras ata)
-eunice (pero umalis agad)

salamat din sa isang napakagandang view:

-ate "ganda" (maganda talaga)

salamat din sa mga nakalaro namin:

-varsity team ng ust sa tennis (matangkad lang kayo :D)

-------------------------

mapapa laugh laugh laugh ka talaga kapag magbabalik-tanaw ka (ang lalim :D) dahil sa wala ulit akong magawa (bakit hindi ko naisip na magreview sa calculus?) nilibot ko ang mundo ng blog-a-world! adventure talaga.

'yon pala ang mga ginagawa niyo nung "LAGUNA-BOY" palang ako at hindi ko pa kayo kilala..:D

sa blog-a-world, eto ang nakakuha sa akin ng atensyon:

si fernando poe sr. at si st. thomas aquinas...031107

galing yan kay ivan, mantakin mong habang ginagawa pala 'yan ni ayban (nung time na hindi pa kami magkakilala at nasa laguna pa ako), kumakain pala ako ng spagghetti, ng cake at umiinom ng masarap na eight o-clock!!!!!! laugh laugh laugh laugh


:D

si DIONGLAY ay walang magawa sa buhay :D

happy birthday ivan!!!!!




matapos ang isang masayang kainan sa yellow cab-lacson (treat ni ivan), pwede ko na sigurong i-assume na tapos na ang sabado (pero tuloy pa rin ang bday ni ivan)! yehey! (assuming) alam ko na kasing wala na akong pagkakaabalahan sa mga susunod pang oras.

una palang alam ko ng magdodota ulit sila, (ito talaga yong storya ng "battlecry" eh, dionglay vs dota) kaya naman pagkatapos magwithdraw sa security bank ay diretso uwi na ako. alam niyo naman na hindi ako nagdodota, o kung hindi niyo pa alam, ngayon alam niyo na :D

pero bago ako makauwi, nakita ko sila ilonah, julie ann at jansen. nagkakwentuhan kami. nang biglang may kumalabit sa akin na taga ithm at may itinanong......... >:) (hindi na mahalaga kung ano 'yon)


fast forward


sobrang init dito sa manila (how i wish na ang ust ay nasa laguna), kaya naman itinapat ko ung electric fan sa akin at naghintay na makatulog. whew, mejo nakakaramdam na ako ng hangin.

buti nalang at nakatext ko si gazel at nawala ang aking pagkaantok, matagal ko rin siya nakatext :D

maya't maya lang, hindi na siya nagreply. sakto naman na nagugutom ako, tamang-tama meryenda time na. whew, at pumunta akong mini stop-vicente cruz.

siguro dahil sa sabog ako kagabi (hindi ako lasing ha), naisipan kong bilangin kung ilang steps ang aabutin mula sa bahay namin hanggang sa mini-stop.


one...


two..


...


...


one hundred...


...


...


one hundred sixty-nine...



ONE HUNDRED SEVENTY



huwaaaaaw, saktong 170 steps ang bilang ko mula sa gate ng town house hanggang sa pintuan ng mini stop. ang galing. sakto talaga.

kaya naman dali dali akong naggm (pero hindi sa lahat)

bumili ako ng softdrinks...













at ng dalawang lemon square cheesecakes...





isama ko na rin ang pretzels na nasa box ha. hwaaw, ang saya ng buhay ko ngayon lalo na't GINUPIT KO at BINUO ung nasa likod ng box nung pretzels. ung pambata =)) (epekto yan nang walang magawa)

at eto ang nabuo ko... em proud of it :D lol



dali-dali ko silang binili sa mini stop. at pagkatapos kong mabayaran ang mga items na yan. naisipan kong bilangin ulit ang steps na aabutin ko mula mini stop papunta sa bahay.

siyempre tinatandaan ko kung saan ako lumakad nung papunta palang ako ng mini stop, kaya lang, nagkamali pa rin ako...

166 steps lang ang nabilang ko. pero ok na yon. at least konti lang ang percent error. haha. kung kokompyutin mo siya. 2.35 percent lang ang error ko. kaya katanggap tanggap na yan. :D

BATTLECRY

alam ko sabog ako ngayong araw na ito eh. hindi ko lang alam kung bakit, siguro dahil may psychology bukas.

sa title ng post na ito, aminado na akong wala akong originality. :D pero ok lang yan may dating eh at tska what matters most is the content. pero kung napapangitan pa rin kayo sa content eh,'di wala na akong magagawa, siguro may abnormalities kayo >:) peace

ok alam kong excited na kayo na makita ang napakagandang content ng post na ito, syempre bakit ko naman sasabihin na "what matters to me most as a blogger is the content" kung hindi ko gagandahan ang content ng post na ito. diba? agree?

(pinaghirapan ko 'to para lang mapaganda ang content ng post na ito)

ok heto na...






sobrang ganda diba? kahit na walang kinalaman sa battlecry ang post na ito, at least, maganda yoong content. pinaghirapan ko yan. (one minute ko lang ginawa yan :D)

patunay 'yan na sabog ako ngayong araw na ito.

kapag march na, (dalawa lang 'yan)

1. pwedeng marami akong maipost (syempre titinuan ko na ulit)

at..

2. baka maunti lang ang maipost ko kasi month ko ang march! wOhooo! summer time (i mean summer as in bakasyon AT HINDI summer class :D)

goodnight everyone.

akala ko ba opposite charges attract and same charges repel?

alam kong may natututunan naman akong matino sa physics. at alam kong tama ang mga tinuturo sa amin.

naisip ko lang nung mga 5 years old ako (ganun ako katalino, charing =D), para palang pwede siya sa totoong buhay, ang physics. opposite charges attract and same charges repel....

eh bakit ganito 'to?


isang WTF-ness, SHIT-ness at DAMN-ness ang naisambit ng mga mababait kong bibig. isang damnation ang bumabalot sa buong mundo. tsk tsk tsk. Mantakin mong, ibang-iba na ang generation ngayon pati same charges nagaattract na. wohooo.

tingnan nyo ung referee sa picture... alam ko naiinggit siya eh! gusto niya rin eh...


(lesbian wedding)

UP (disney-pixar)

Directed by: Pete Docter (Monsters, Inc) and Bob Peterson. From the Academy Award-nominated team of director Pete Docter ("Monsters, Inc.") and co-director Bob Peterson comes "Up," a comedic adventure taking off (and lifting spirits) in summer 2009. Carl Fredricksen spent his entire life dreaming of exploring the globe and experiencing life to its fullest. But at age 78, life seems to have passed him by, until a twist of fate (and a persistent 8-year old Wilderness Explorer named Russell) gives him a new lease on life. "Up" takes audiences on a thrilling journey where the unlikely pair encounter wild terrain, unexpected villains and jungle creatures. When seeking adventure next summer — look "Up."

ENG'Glove siya uii :D

pagkatapos nang limang oras na psychology....ay ulet...ganito na lang, PAGKAGISING ni Nat ay nilapitan nya agad si Jayci sa kanyang upuan at niyaya na magpunta sa higher grounds.

habang naglalakad, nagkkwentuhan ang dalawa. nagkukumustahan about sa quiz nila sa math nung wednesday nang biglang may tinanong itong si Nat....



siyempre, biglaan 'yon. pero hindi naman nagulat itong si Jayci dahil sa alam naman niyang nililigawan siya ni Nat.. hindi siya nagsalita instead, binigay niya kay Nat ang testpaper na kabibigay lang ni Sir Viloria.


una nagtaka pa si Nat kung ano 'yong binibigay ni Jayci, 'yon pala quiz sa math. nang makita niya ang mga sagot, tatlong question marks ang pumalibot sa ulo ni Nat dahil sa nakita....



at dahil don, napasigaw siya.....hindi dahil sa tuwa, kundi...



----------

sayang malabo ang kuha! pero basa niyo pa naman diba? sigurado, maiintindihan 'yan ng mga engineering students. lalo na ng mga second year na tulad ko. hehe :D

pagkatapos ng nakakatamad na PE, doon ako dumaan sa may tapat ng eng'g bldg. maraming tao kasi may contest ngayon dun na kahapon pa nagsimula, "LAST ISLAND PAINTING" at habang naglalakad, na-ISPOT-an ko 'to.

naastigan naman ako. pero habang nagpipicture, may naririnig akong naguusap na dalawang lalake, sabi wala raw originality kasi kinwento lang daw sa kanila ang scene na yan ng prof nila.

pero...

kahit na...

sana ito pa rin ang manalo sa LAST ISLAND PAINTING ng eng'g.

may tanong ako: sa anong department/org nagmamay-ari ang painting na 'yan? (dahil tsismoso ako, nalaman ko 'to, sana lang totoo ang source ko lolz :D)

a) sa mga bruskong estujante ng mechanical engineering?
b) sa mga debutante ni volta, electrical engineering?
c) sa mga adik sa chemistry, chemical engineering?
d) sa mga katulad ni popoy, civil engineering?

or

e) sa CYA

ang sagot: a =)), "love is all that matters", sabi nung isa!

CWTS: The Nueva Ecija Experience

hi there!, tinamad akong magupload ng mga pictures haha. kaya naman kung gusto nyong makita ang mga kapanapanabik na nangyari sa amin CLICK nyo lang eto "pictures".

"aaaaaahh!" (alam kong may pagka-babui pero isipin niyo nalang hikab yan), "ang aga pa, alas kwatro y media palang", "gusto ko pang matulog" at "konting minuto pa"

ganyan sana ang mga gusto kong sabihin kanina pagkagising ko. kaya lang pag ganyan ang sinabi ko, isang malaking NAKO!. siguradong makakatulog ulit ako at malamang tanghaliin na ng gising kaya naman iba ang sinabi ko :D

"waaaaaaah tanghali na! kailangan ko nang maligo!" (4:30am, madilim pa) ganyan ako kapag may trip! kinakabahan nga ako na malate eh kaya minsan hindi nalang ako natutulog.

ligo mode

"whew, ang lamig"

bihis mode

"nasan na yoong cwts shirt ko????"

paPOGI mode

"pogi na naman talaga ako eh"

hayaan, sa wakas paalis na ako. ready to go na ako. ay hindi pa pala. dumaan muna akong mini stop para bumili ng 1000 ml na tubig, para naman hindi lang c2/softdrinks ang laman ng stomach ko na kung maaalala niyo ay may 95 % green tea (kung masugid ko kayong taga basa)

madilim pa, wala pang halos mga sasakyan sa daan kaya ang sarap maglakad-pagong patawid sa kabilang side. naglakad lang ako papuntang UST para naman hindi sayang sa pamasahe.

fast forward

una kong nakita si leo sa UST. may dala na siyang pagkain at ako naman hindi pa nagaalmusal kaya nagpasama ako sa kanya para bumili. sarado ang mga fastfood sa ust kaya naisipan nalang namin ang magmini stop. nakita naman namin si patrick at sumama na rin siya sa amin.

(sa mini stop)

"waaah! sh*t, nalaglag ang tinapay"

kuya cashier: sige IBALIK mo nalang.

kaya naman binalik ko.

sunod namin nakita ang magkasamang sila ching at avis (wag kayo magisip na iba, walang namamagitan sa kanila). sunod naman si julie. si rab nasa bus na at si homer at mark ang huling dumating sa grupo namin.

biyahe mode (the nueva ecija experience)

si leo ang seatmate ko at sobrang ingay namin, in short TULOG KAMI!. antok pa kasi kami eh. nagising ako, umaandar pa rin ang bus, pangalawang gising umaandar pa rin hanggang sa hindi na ako natulog ulit. nagstop over kami sa DOUBLE HAPPINESS, isang restaurant na tumatak sa isip namin...

fast forward

may tumapon. nilagay kasi ni ching ang biniling iced tea sa lagayan ng bag sa taas ng bus. ang tanong, san galing ang iced tea? san pa, binili ni ching sa DOUBLE HAPPINESS. ayun tuloy nadouble happiness si julie. naligo siya sa iced tea. para mawala ang lagkit binuhos ni ilonah ang tubig na NAGYEYELO sa kanyang ulo :D

diretso na raw kami sa site namin. sa BRGY ARIENDO BONGABON, NUEVA ECIJA. buti nalang at hindi umuulan. dumating kami sa site around 10am. inexplain sa amin ang gagawin at pagkatapos ay nagsimula na kami.

ipinakilala nga pala sa amin si mr. ricardo, manong ric for short. siya ang tutulong sa amin sa paggawa ng kisame ng paaralan ng ariendo. professional si manong. alam nyo ba kung bakit? heto ang maikling paligsahan....

1st contestant: TE AMO GROUP

"ako na ang maglalagare", sabi ko.

pagkaraan ng ilang minuto.

"homer ikaw naman" pagkaraan ng ilang minuto "avis ikaw naman" pagkaraan ng ilang minuto "rab ikaw naman" pagkaraan ng ilang minuto "ching ikaw naman" pagkaraan ng ilang minuto "dionglay ikaw ulit" at sa wakas naputol na namin ang kahoy.

2nd contestant: MANONG RIC

1, 2, 3, 4, 5, 6, 7... tapos na!!!

kaming lahat ay nakanga-nga pati si ma'am repancol.

tulong lang kami ng tulong hanggang sa makarami. diretso lang kami ng diretso sa paglalagare at pagpapako para makatapos agad. pero sa huli hindi pa rin kami natapos. pero sabi naman ni ma'am na hindi naman daw niya ineexpect na matapos namin yon, ang mahalaga raw eh yong tulong na naibigay namin kay mr. ricardo a.k.a. manong ric.

sa gitna ng experience na yan ay hindi mawawala ang picture takings. wOhooo. picture don, picture dito, picture kahit saan!!!!

late na kami naglunch. kasi nga mejo magtatanghalian na rin nung dumating kami (around 10am). kumain na kami sa bus habang hindi pa nagpapatakbo ang kaskaserong driver. "akala mo tataob yong bus eh"

ilang minuto pa, nagpatakbo na si manong kaskasero kahit na kumakain pa kami...at dala ng bugso ng damdamin heto ang naisigaw ni avis!

"MANONG, YONG HOTDOG KO, TUMILAPON!"

matagal talaga ang biyahe kaya naman hindi namin napigilan ang makatulog. nagising nalang ako ng nasa pulilan, bulacan na. dito daw kami magsstop over. sa jollibee na may isang c.r. at sa katabi nitong shell na may isa ring c.r.

patalastas: may dalawang magandang babae sa jollibee na may kasamang lalake (kung lalake man siya)

ang tagal talaga ng biyahe kaya tulog lang ng tulog. wala na kaming ginawa kundi ang matulog at kumain.

ilang oras rin ang lumipas bago pa kami nakarating sa ust. pagod xempre kami takte, ang hirap baga naman umupo sa bus ng ilang oras at magtrabaho (maglagare, magmartilyo, magbuhat ng upuan, magbuhat ng kahoy, mag-alalay at mag picture)

xempre bago kami maghiwahiwalay, nagpicturan mode muna kami sa may buenabonita's statue este benavides statue. at biglang umambon. grrr.

"bye" at naghiwahiwalay na kami

TE AMO:

homer- modelong leader, N.I. sa pagmamartilyo :D
leo- super active.....sa pagpipicture, pati natutulog pinicturan
patrick- super inactive! haha
rab- favorite phrase "baka pedeng kumain na tayo, gutom na ako eh"
mark- "paX.P. sa paglalagare"
dionglay- vein? "hinde", "bakit ako ang taga-bomba?"
ching- salarin sa naganap na "double happiness scandal"
avis- camera-shy
ilonah- best in photography, ang nagpaligo kay julie ng nagyeyelong tubig
julie- biktima! pero ok lang yan. myembro ng sikat dynamic duo: ilonah and julie


P.S.

may bumentang line mula kay ivan...

"hi" (with matching bading-pronunciation)

joke of the day:

dionglay: knock! knock!
ching: who's there?
dionglay: CHING
ching: CHING who?
dionglay: the closer i get to touCHING you, the closer i get to loving you. (in short corny)

closer you and i

i dedicate this song to YOU.... (kinakanta ko talaga siya ngayon kahit bumagyo pa, basta wala nang makakapigil sa akin :D)

hey there's a look in your eyes
must be love at first sight

you were just part of a dream
nothing more so it seemed

but my love couldn't wait much longer
just can't forget the picture of your smile

coz everytime i close my eyes
you come alive

the closer i get to touching you
the closer i get to loving you
give it time
just a little more time
we'll be together

YOU AND I

then could i love you more
so much stronger than before

why does it seem like a dream
so much more so it seems

i guess i found my inspiration
with just one smile, you take my breathe away

SO HOLD ME CLOSE
AND SAY YOU'LL STAY WITH ME NOW!

the closer i get to touching you
the closer i get to loving you
give it time
just a little more time
we'll be together

every little smile
that special smile
the twinkle in your eye
in a little while

give it time just a little more time
so we can get closer

YOU AND I

----------------------

naks, ang ganda nung song diba?

sino bang unang pumasok sa isip niyo nung nabasa niyo 'to? kung sino man yoong taong 'yon, mahalaga siguro siya sa buhay niyo...

what i mean is... mas mahalaga pa sa mahalaga <--click ^^

economic crisis, mas lalong tumindi!

natawa ako rito!!!! promise... =))

haaay, naaawa na ako sa mga bansang tinatamaan ng economic crisis. hindi ko talaga alam ang kwento tungkol sa lecheng pagbaba ng ekonomiya na yan eh. hindi ako updated sa madaling salita (pero alam kong may economic crisis).

sabi ng kaibigan ko, nagsimula raw yan dahil sa U.S. of A. aun kahit hindi ko alam ang pangyayari kitang kita na walang takas ang ekonomiya talaga. akalain mong pati ang "billions and billions served" na MCDONALDS......HINDI nakaligtas???????

(mcdonalds pakistan branch)

haaay, nakakalungkot.





lol =))

love is like a rosary that's full of mysteries

1, 2, 3 action! ang eng'g DAY ay tapos na! may kwenta ba? send your react/comments to 8888.

february: love month.

"kilig-post"

"LOVE IS LIKE A ROSARY THAT IS FULL OF MYSTERIES", this is how my 12-year-old sister defines the word love. (12 years old na nga ba ung kapatid ko? :D nakalimutan ko). pero ang corny ng sagot niya. actually, she just heard it from "ang cute ng ina mo" :D corny moments with luis. aun naging corny na rin ang kapatid kong babae.

i'll just share something, but it's definitely not my personal experience :D

si boy kasi ay na-fell in love at first sight kay girl. (so anong pake n'yo diba? makinig nalang kayo :D). they first met at (polca) ST. JOHN THE DIVINE elem. school (o ayan may clue! i don't know if it's still an elem school) nung nabangga ni boy si girl.

slow-mo mode on habang dinadampot ang nalaglag na pink powerpuff notebuk ni girl (cue: i've fallen for you) parang pelikula lang eh no? pero hindi yan pelikula...

itatago natin ung pangalan nung lalake ha para mas halata kung sino siya:D

"ahmmm, ako nga pala si CENSORED", sabi nung lalake. tapos medyo nauutal si girl. parang ung sa kanta lang na "sometimes when we touch"- you ask me if i love you and i choke on my reply!
ayon sa pagkakaintindi ni boy, "Ms Hosana" raw ang apelyido niya. sa st john kasi ang tawagan ay ung surname mo tapos may mr/ms na kasma (ex: mr dionglay) buti nalang hindi nagkamali si boy ng pagkakaintindi, ms hosana nga ang pangalan niya.

wait, wait, wait.. hindi pa siya high school nito ha. grade 5-6 YATA :D

nagdaan ang ilang araw. nagkakwentuhan sila. magkasama sa recess. atbp..

tapos, hindi na makatulog si boy dahil kay girl. tapos aun shinare niya un sa mga nakakatanda sa kanya. mejo open naman siya eh hanggang ngayon haha. It was an inner struggle for the boy from then on, always wondering whether his feelings can already be called love. His descriptions were very vivid: “ma, hindi ako makatulog, hindi ko po nagawa ang aking assignment kasi ang sakit na po ng ulo ko. para po akong mababaliw sa kakaisip.”

mudra: kakaisip? ng ano?

boy: ng tao po.

lagi na rin nagpapa-POGI si boy kahit na pogi na siya (actually, malayo ang kaguwapuhan niya dati sa kaguwapuhan niya ngayon :D) nagsisimula ng tumagal sa salamin. at nagsisimula ng maglagay ng malagkit na gel sa buhok. ayan na, todo suklay na! kumikindat pa sa salamin.

sa school, nagsimula ng dumiskarte itong chikboy na bulilit na to. mantakin mong, sa edad niyang un eh, manliligaw siya???? tsk tsk tsk tsk. first love at first sight eh. tsk tsk tsk.

unang ginawa ni boy eh siyempre, nanlibre. kahit na 30 pesos ang baon, kahit mailibre lang ng palamig si girl eh ok na. at least 1 palamig = 1 pogi point. siyempre hindi lang lagi palamig, chichirya rin, candy. lolipop. atbp pang affordable na mga pagkain.

mukang nagkakasundo pa ang dalawang bulilit habang nagtatagal. ung mga usiserong titser eh nagsisimula ng mangasar at magtanong ng mga pang-asar ng tanong. tulad ng, "kayo na ba?" sabay "uyyyyyyyyyyyyy", sheeet naman. haha. pero alam naman ni boy na nagbibiruan lang un kasi mga bata pa naman sila.

pangalawang ginawa ni boy, eh ininjan si manong service at sumama sa service ni girl. palusot ni boy abnoy kay girl na hindi darating ang kanyang sundo. love nga naman ginagawang sinungaling ang bata.

hahaaay, walang nangyayari sa mga pinaggagagawa ni boy. hanggang sa nagkaron siya ng cellphone. 3310 (naks), mas lalo pang tumibay ang kanilang communication. dahil jan habang tumatagal hindi malaman ni boy kung naging sila ba. eh eto naman kasing si boy, hindi man lang tinatanong kung "pedeng manligaw?" at kung "tayo na ba?". sabagay anong malay ng isang elem student sa mga ganyang bagay.

so dumating ung araw na si boy ay feeling teenager na at litong lito na kung gf na ba niya si girl. kaya naman kinausap niya ito in private (naks). may chapel sa school na un at habang recess pa eh aun nagusap sila...

ang tagal magusap....

ilang minuto pa, natapos din. hindi nga nila namalayan na nagring na ang bell, kaya pagpunta nila sa klasrum, aun, nasarhan ang dalawang "lovers-nga-ba?"

kinabukasan

wala ng libre libre at injan injan. mukang malungkot si boy. siguro dahil sa sinabi ni girl. ano bang sinabi ni girl???????????

flashback

fast forward.......

boy: sinong crush mo? uyyyyy (sabay kurot sa braso na parang ewan)
girl: secret! bakit ko naman sasabihin sayo? (pakipot effect)
boy: sige na, sabihin mo na, para naman tayong hindi magkaibigan eh. (pagmamaka-awa mode on)
girl: eh hindi naman talaga tayo magkaibigan eh! (walang ka-doubt doubt na sinabi)
boy: huh? eh ano tayo? (nagtaka si boy abnoy)
girl: ahmmm more than friends (blush si boy)
boy: huh? (kunwari'y di narinig)
girl: mOooOore thAaannn FriEndDdds!!! gets mo na? (dito nagring ung bell eh kaya hindi nila narinig)
boy: talagang talaga? (nakangiti ang walangya!)
girl: oo naman. more than friends......BESTFRIEND!!
boy: speechless (dismayado!)

end of story

Love has its own mysteries that can only be explained by the person who feels it. sometimes, even those who love greatly cannot accurately explain the feeling, and why your thoughts are always about the one you love.

may lesson ba ung walang kwentang kwento na shinare ko?

"meroOOoooOOoon, pero di namin alam", sagot ng mga fans

"paapawin muna ang utak sa talino bago umacting na matanda", sagot ko.

"kilig-post"

:D